Ik stel me graag aan jullie voor. Ik ben Erik Verschuren. Geboren en getogen in Enschede, maar inmiddels voel ik me al heel lang thuis in Nijmegen waar ik fijn woon met mijn gezin. Vanuit Nijmegen is het (meestal) heerlijk fietsen naar de praktijk. Fietsen is sowieso een van mijn favoriete bezigheden; of het nu met mijn stadsfiets, wielrenfiets of in de winter op de fietstrainer is. Een van de geluksmomenten tijdens een werkdag is met mooi weer op de fiets de huisbezoeken af te leggen.

In 2016 kwam ik terug na een jaar in Londen gewoond te hebben en ben ik gestart met de huisartsenopleiding. Er waren voor mij drie redenen waarom ik huisarts wilde worden en deze redenen zeggen nog steeds iets over hoe ik in het vak sta.

Allereerst bekijkt de huisarts de patiënt vanuit een brede blik. Voor mij is gezondheid meer dan cholesterolwaarden, de juiste behandeling van een huidplekje of een goed uitgevoerde operatie. Gezondheid heeft ook een sociale, mentale en spirituele kant. Bijvoorbeeld, ben je eenzaam of heb je een rijk netwerk? Hoe veerkrachtig ben je bij tegenslagen? Wat geeft je leven zin?  Lichaam en geest zijn met elkaar verbonden en het perspectief van ‘positieve gezondheid’ – bedacht door een huisarts –  is iets waar ik in geloof. Met een positieve kijk op gezondheid kom je dichter bij wat mensen beweegt en wat mensen raakt. En zo kan ik het meest betekenen voor hen.

Ten tweede heb je als huisarts heel persoonlijk contact met mensen. Je komt letterlijk en figuurlijk bij mensen achter de voordeur. Ik ervaar het als dat je heel kort het leven van iemand binnenstapt. Dat maakt het werk voor mij heel dankbaar en bijzonder. De gesprekken en ontmoetingen met patiënten zijn verrijkend, vooral omdat je zo veel verschillende mensen ontmoet. Je staat als huisarts midden in de samenleving en midden in het zorglandschap. Dat vergt veel van de huisarts in de rol van spin-in-het-web van de zorg rondom een patiënt. Om echt impact te hebben op gezondheid moet je soms uit de spreekkamer en op de barricade. Daarom ben ik ook maatschappelijk actief. Mijn ervaringen als huisarts inspireren me in de rollen die ik maatschappelijk vervul naast het werk als huisarts.

Tot slot is er bij huisartsen veel aandacht voor persoonlijke ontwikkeling. Ik ben leergierig en geloof in levenslang leren. Ik leer dagelijks van mijn collega’s en mijn patiënten. Ook ben ik een huisarts die patiënten uitdaagt in hun persoonlijke groei, zodat mensen in staat zijn om met veerkracht de uitdagingen van het leven aan te gaan. Niet voor niets is mijn motto: “Het leven is als fietsen; om je balans te houden moet je blijven bewegen”.

Tot ziens in de praktijk